Lees hier de gastcolumn van Maarten Hoorn van Platform 31 over de ontwikkelingen van de klimaatadaptatie in Nederland. Hoe staan we er voor?
Afgelopen zomer hebben we met eigen ogen kunnen zien welke gevolgen een veranderend klimaat kan hebben. We gaan hiervoor terug naar april, toen diverse plekken in het land werden geteisterd door hoosbuien en de daarmee gepaard gaande overlast van onderlopende straten en woningen.
Nog geen maand later werd ons land in golfbewegingen overspoeld met aanhoudend warm weer. Door de hoge temperaturen en extreme droogte kregen landbouw, scheepvaart en natuur het zwaar voor de kiezen.
Ook voor burgers waren de gevolgen merkbaar: hitte die zich nestelde in woningen en er nauwelijks meer uitkwam, betegelde achtertuinen of balkons die de gevoelstemperatuur verhoogden en tuinen die verdorden.
Nu deze zomer, die bol staat van extremen, nog scherp op ons collectieve netvlies staat, zouden beleidsmakers dit moment moeten aangrijpen voor een stevig gesprek met de buurman. Want het thema klimaatadaptatie gaat ons allemaal aan.
Tegelijkertijd gebeurt er al wel het een en ander. Op landelijk niveau is bijvoorbeeld afgesproken dat alle gemeenten een stresstest gaan uitvoeren, waarmee zij in elk geval scherper krijgen wat de gevolgen zijn van klimaatverandering. En hoe zij op basis van die bevindingen weer in gesprek kunnen gaan over de mogelijke oplossingen en maatregelen.
Maar waarom wachten op die stresstesten? Grijp het najaar om het gesprek in de straat te voeren. Wat kunnen bewoners zelf of samen doen om met het veranderende klimaat om te gaan?
Wat kunnen bewoners zelf of samen doen om met het veranderende klimaat om te gaan?
Natuurlijk moet dat gesprek niet gaan over plannen die de stijgende zeespiegel kunnen trotseren. Wel kan het gaan over het aanleggen van meer gras in de tuin, in plaats van een stenen terras, of over het maken van een groen dak of het plaatsen van een regenton.
Met afgelopen zomer nog vers in het geheugen, weten bewoners als geen ander waar het knelt. Wat waren te warme plekken? En wie kan daar wat aan doen? Met andere woorden: de gevolgen van hitte, droogte en wateroverlast zouden we samen moeten trotseren.
Gewoon blanco het gesprek aangaan, kan voor gemeenten onwennig zijn. Diverse ervaringen leren echter dat burgers het juist waarderen. De responsgroep Extreem Weer is bijvoorbeeld zo’n initiatief dat is ontwikkeld om na heftige regenbuien het gesprek te openen in de straat. En zeg nu zelf: hoe hoog kan de drempel zijn? Een gesprek over het weer en de directe omgeving, twee onderwerpen waar wij in Nederland maar niet over uitgepraat raken.
