Eind dit jaar wordt er een nieuwe richtlijn van de Europese Unie van kracht voor kleuren in voedingsmiddelen. Hierin wordt beschreven wat het verschil is tussen natuurlijke kleurstoffen en kunstmatige kleurstoffen.
Veel voedingsmiddelen hebben een kleurtje. Er zijn twee manieren om voeding te kleuren: met kleurstoffen of met de natuurlijke kleur van groente of fruit, zoals een oranje wortel, pompoen of rode bessen. “Voor kunstmatige kleurstoffen hebben bedrijven wel toestemming, maar er is altijd veel discussie over geweest”, zegt dr. Andreas Reinhart van advocatenkantoor Meyer in München. Hij is expert op het gebied van voedingswetgeving en de nieuwe richtlijn van de EU.
Geen duidelijke grens
De scheidslijn tussen kunstmatig en natuurlijk is lang niet altijd duidelijk, weet Reinhart. “Je kunt een wortel of een bes pureren en zo toevoegen aan bijvoorbeeld een drank of yoghurt. Maar vaak wordt de gepureerde groente of fruit eerst geconcentreerd of chemisch behandeld, bijvoorbeeld om er de kleurstof uit te halen. Is het dan nog natuurlijk? Daar is geen duidelijke grens.”
De regels hiervoor in de verschillende lidstaten van de EU waren heel verschillend. Een aantal jaren geleden ontstond hierover een discussie op Europees niveau. Dat heeft geleid tot de nieuwe richtlijn van de EU die de grens tussen kleurstoffen en kleurende levensmiddelen beschrijft. De trend is nu om meer kleurende extracten uit groente of fruit te gebruiken, in plaats van kunstmatige kleurstoffen. Fabrikanten van voedingsmiddelen moeten gaan bewijzen dat een toegevoegde kleur geen kleurstof is maar een natuurlijk kleurend voedselextract. Zij moeten de autoriteiten voorzien van gegevens over de herkomst van het extract, de samenstelling, het productieproces en andere relevante informatie.
Omslag
De richtlijn is geen wet en dus niet bindend. Maar Reinhart denkt dat de voedingsindustrie zich er wel aan zal houden. “Want fabrikanten willen geen rechtzaken over hun producten. Ik denk dat we een omslag gaan zien naar meer gebruik van kleurende voedselextracten. Vooral in voedingsmiddelen voor kinderen. Veel fabrikanten zijn al geswitched naar kleurende voedselextracten. Maar dat is een proces dat tijd vraagt. In de voedingsindustrie spelen altijd veel belangen.”
De volgende stap is dat deze informatie op verpakkingen en etiketten komt te staan. Het is nog wel de vraag hoe dat vermeld moet worden. Reinhart: “Bij rode yoghurt denk je misschien aan verse aardbeien. Op de verpakking zal ook staan dat die er in zitten. Maar daarnaast lees je misschien dat er bessenconcentraat in zit. Wat betekent dat? Je hebt als consument extra informatie nodig om dat te begrijpen. En je leest meestal vooral wat er niet in een product zit. Maar je wilt ook weten wat er dan wèl in zit. Dit kan bijvoorbeeld door op het label te schrijven: Kleurende levensmiddelen (bessenconcentraat). Pas dan kun je de echte keuze maken tussen een product met of zonder kleurstoffen.”
