Lees hier de visie van Hans de Boer, voorzitter van VNO NCW op Nederland als waterstofland. Hoe staan wij er voor?
Nederland moet in de komende dertig jaar naar een CO2-neutrale economie. Dat is een ongekende opgave en vereist een doordachte strategie. Waterstof is hierbij simpelweg een onmisbare schakel. Voor zowel bedrijfsleven als huishoudens. Dankzij groene waterstof (met blauwe waterstof hier en daar als tussenstap) kunnen we straks bijvoorbeeld windenergie opslaan. We kunnen dan de energie gebruiken op een moment dat het ons uitkomt, in plaats van alleen als het waait of als de zon schijnt.
Gebruik van bestaande gasnetwerken
Deze groene energie komt goed van pas voor bijvoorbeeld de chemische industrie en staalindustrie, die voor vele processen (zeer) hoge temperaturen nodig hebben die vooralsnog enkel met fossiele energiebronnen mogelijk zijn.
Waterstof biedt bovendien nog veel meer kansen. Zo weten we recent (dankzij Netbeheer Nederland) dat ons gasnetwerk met wat kleine aanpassingen geschikt is voor de distributie van waterstof. Daardoor kan de vergroening van de gebouwde omgeving op sommige plekken wel eens anders gaan verlopen dan wij nu denken. Zo kan het haalbaar worden om in plaats van dure verbouwing en renovatie van gebouwen in te zetten op schone waterstof als drager voor verwarming.
Te land ter zee en in de lucht
We rijden straks ook niet alleen (gedeeld?) elektrisch, maar -naar verwachting van vrijwel de voltallige auto-industrie- rijden we ook op CO2-neutrale waterstof. Zie de prachtige nieuwe modellen die nu al rijden. Bovendien kunnen meer transportsectoren profiteren. Denk aan de vergroening van schepen. Het eerste schip op groene waterstof de ‘Energy Observer’ is deze zomer begonnen aan zijn reis om de wereld. Waterstof wordt al toegepast in ruimtevaart, maar ook voor de luchtvaart zijn er plannen.
Meer energievoorzieningszekerheid
Grootschalige productie en toepassing van waterstof kan ook bijdragen aan de voorzieningszekerheid. Zeker nu we het gebruik van Groningen-gas afbouwen en niet alleen van bijvoorbeeld Rusland afhankelijk willen zijn. Juist Nederland heeft daarbij als delta, met de gasinfra en met onze windparken een unieke uitgangspositie om groene waterstof te gaan gebruiken en er koploper in te worden. Maar, als ondernemer, denk ik vaak ook weer wat groter.
Groene waterstof biedt namelijk niet alleen voor Nederland kansen, maar juist ook voor Noord-Afrika. Dat geeft de regio de toegang tot energie die nu vaak nog ontbreekt. Iets wat de ontwikkeling in die landen enorm remt. Want zonder energie geen voedsel, geen onderwijs, geen economische ontwikkeling etc. Het zou daarom een goed idee zijn die landen te helpen om de eigen woestijnstroom verder te ontwikkelen inclusief distributie en toepassing in hun economieën. Een deel van de daar opgewekte stroom kunnen ze in de vorm van waterstofgas opslaan en naar de EU exporteren via al bestaande pijpleidingen.
Conclusie
De uitrol van waterstof moet als enabler van de CO2-transitie een prominente plek krijgen in het Klimaatakkoord. Tot nu toe zit dat nog te weinig in de plannen zoals ze nu voorliggen, omdat we nog te veel vast zitten en denken vanuit bestaande sectoren en kokers. De grote uitdaging de komende maanden wordt dan ook om ‘Nederland waterstofland’ de plek te geven die het verdient voor duurzame groei. Ik ga me daar met velen van u buitengewoon hard voor maken.
