Tijdens de coronacrisis zijn duizenden gezinnen in Nederland in de problemen gekomen. Maar ook ongedocumenteerde migranten, voor velen een onzichtbare groep, zijn hard geraakt. Zij zijn nu meer dan ooit afhankelijk van hun eigen gemeenschap en liefdadigheidsorganisaties. Het Rode Kruis heeft als missie om hulp te bieden aan de meest kwetsbare in de samenleving, ongeacht hun status.
Wie zijn nu deze mensen?
Naar schatting verblijven er 35.000 ongedocumenteerde migranten in Nederland. De term ‘ongedocumenteerd’ verwijst naar migranten die zonder verblijfsrecht in ons land verblijven.
Deze mensen hebben dus geen documenten die het recht op verblijf bevestigen (zoals een visum). Het is een diverse groep met verschillende nationaliteiten en leeftijden. Sommigen leven hier al tientallen jaren en hebben soms kinderen die hier geboren zijn.
Financiële klap
Als afwasser, schoonmaker, au pair of kapper je geld verdienen. Het zijn een aantal van de beroepen waar veel mensen zonder geldige verblijfsdocumenten de kost mee verdienen.
Tijdens de coronacrisis werd veel huishoudelijke hulp ‘overbodig’ en de horecasector platgelegd. De situatie wordt steeds schrijnender. Acute problemen zoals voedselnood en psychologisch leed nemen toe.
Voor hulp vanuit de overheid of de voedselbank zijn meestal verblijfspapieren nodig. Het Rode Kruis ondersteunt deze groep door voedselpakketten en psychosociale ondersteuning aan te bieden.
Het belang van naar elkaar omkijken
Zonder inkomen en toekomstperspectief ’neemt het risico op criminaliteit en uitbuiting toe. Veel ongedocumenteerde migranten ervaren onzekerheid over voldoende voedsel, onderdak en over gezondheidszorg.
Door de onafhankelijke, neutrale en onpartijdige werkwijze kan het Rode Kruis een aanvullende rol spelen voor hulp bij humanitaire noden van deze groep. Juist nu, is het belangrijker dan ooit om zichtbaarheid te creëren en hulp te bieden waar nodig.
